De wasbeerhond is nu echt gearriveerd

De wasbeerhond is een roofdier uit de familie van de hondachtigen. Oorspronkelijk is deze soort afkomstig uit Oost-Azië. In de vorige eeuw is de wasbeerhond in het Europese deel van Rusland ingevoerd voor de pelsdierfokkerij.

Vanuit fokkerijen zijn individuen ontsnapt of uitgezet en uiteindelijk verwilderd. In Nederland is een wijdverspreide populatie ontstaan in Noord-Nederland en de Flevopolder.

De wasbeerhond (Nyctereutes procyonoides) lijkt qua uiterlijk sterk op andere middelgrote grijze roofdieren met een zwart-wit gestreepte kop, net als wasbeer (Procyon lotor) en das (Meles meles). De wasbeerhond onderscheidt zich door de horizontale zwarte-witte tekening op de kop, de bakkebaarden en een volle donkere staart zonder ringen. Wasberen hebben eveneens een horizontale zwart-witte koptekening, maar de soort staat hoger op de poten, heeft een bollere rug en een staart met 4 tot 7 zwarte ringen. Het meest lijkt de wasbeerhond op een das, maar die heeft een kop met verticale zwart-witte strepen. Wasbeerhonden zijn opportunistische, omnivore roofdieren met een nachtelijke leefwijze. Ze lijken qua voedselkeuze sterk op vossen en ze benutten het voedsel dat voorhanden is. Ze hebben een voorkeur voor vochtige moerasgebieden, rietvelden en bossen. De soort vormt in de herfst een paartje, dat in het daaropvolgende voorjaar een nestje jongen krijgt. De nesten zijn relatief groot met soms 10 tot 11 pups. Op zoek naar een geschikt, eigen leefgebied kunnen wasbeerhonden vele tientallen kilometers afleggen. Het zijn goede zwemmers, waardoor ook geïsoleerde eilanden bereikt kunnen worden.

Lees verder bij de bron: https://www.naturetoday.com