Beweging van natuur, mens en techniek in Museum Nagele

In Museum Nagele start 2 december een nieuwe expositie van drie autonome kunstenaars: Marianne Alting Brooijmans, Ineke van Beersum en Han Lammers.

NAGELE, 25-11-2021 - De expositie 'De beweging van natuur, mens en techniek' is te bezichtigen van 2 december 2021 tot en met 27 februari 2022. Op 2 december, 16.00 uur geven de drie kunstenaars een inleiding op hun werk, tevens preview van de expositie.

Museum Nagele is geopend van donderdag tot en met zondag van 13.00-17.00 uur. Alles onder voorbehoud van de RIVM-maatregelen. Raadpleeg altijd vóór uw bezoek www.museumnagele.nl

Marianne Alting Brooijmans is afkomstig uit Biddinghuizen en opgegroeid in de Biesbosch. Ze is in 1993 afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, richting autonoom schilderen en werkt als zelfstandig beeldend kunstenaar.

De natuur is haar grootste inspiratiebron. 'Daar voel ik me aan verbonden, het ritme van het leven, de steen die zoveel herinnering in zich heeft, het water dat stroomt, de lucht die ik adem. Mijn werk geeft uitdrukking aan die verbondenheid, de kwetsbaarheid en vergankelijkheid van alles wat leeft. Het creëren is als het uitvoeren van rituelen, dat wat er al is – hergebruiken, samenvoegen van herinneringen en materialen. Ik werk altijd met papier, papierresten en andere doorleefde materialen die ik vind en bewaar. Dat maakt dat mijn werk zich bevindt op de grens tussen de twee- en driedimensionale wereld. Voor deze expositie heb ik mij gericht op het thema binnen - buiten. De plek waar we zijn, waar we leven, die we aanraken en die verbinding met het verleden geeft. In deze tijd beseffen we hoe belangrijk de verbinding met het leven is.'

Ineke van Beersum volgde vanaf 2010 de Ambachtelijke Opleiding Keramische Technieken in Gouda. Van 2016 tot 2018 was Ineke docent keramiek bij het kunstencentrum de Kubus in Lelystad.

'Ontstaan, groeien, verweren en weer verdwijnen, elkaar ontmoeten en weer uiteengaan: dit zijn enkele gedachten die leiden tot mijn organische fantasievormen. Proberen vat te krijgen op het ongrijpbare verstrijken van de tijd, fixeren in versteende klei. Verstrijken van tijd is niets anders dan bewegen van materie en hiervoor is klei een prachtig uitdrukkingsmiddel, zowel symbolisch als praktisch gezien. Uit klei - zelf ontstaan uit verweerd gesteente - ontstaat het leven in al zijn vormenrijkdom. Klei is voor mij een inspiratiebron op zich, omdat het zoveel gedaantes en contrasten kent. De onbedekte, ruige kleihuid is daarom een belangrijk kenmerk van mijn werk.'

Han Lammers, afkomstig uit Heerde, is gefascineerd door zink, koper en lood. Wat kan wiskunde ons nog meer bieden dan alleen stellingen, getallen en vergelijkingen? Aanvankelijk stond in zijn kunstenaarschap het ambachtelijke maakproces centraal dat logisch voortkwam uit een geselecteerde wiskundige vergelijking.

Inmiddels weet hij uit ervaring dat een eindresultaat voor de toeschouwer een bijzondere visuele verrassing in petto kan hebben en stuurt hij bewust aan op dit effect. De optische illusies nodigen de toeschouwer uit tot het aangaan van een dynamische verhouding met zijn werken. Hij weet dat zijn formele en rationele kunst ook kan verleiden en ontroeren en geeft daarmee een persoonlijk antwoord op deze vraag.

Dat Lammers in zijn kunstenaarschap wordt geïnspireerd door de wiskunde behoeft geen nader betoog. Ook zijn materiaalgebruik verraadt zijn voorkeur voor wetenschap en techniek. Hij werkt voor het overgrote deel met zink, geen verbazingwekkende keus als je weet dat het verwerken van zink en koper al meer dan 100 jaar door het geslacht Lammers wordt uitgeoefend. Zijn werk en kunst zijn dus stevig geworteld in een traditie van 'Zinkwerkers pur sang'.

Vanaf 2012 is Han autodidact kunstenaar. 'Met mijn rationele ontwerpen maak ik een vertaalslag van wiskundige vergelijkingen naar tastbare driedimensionale beelden, veelal uitgevoerd in zink. Dit levert geometrisch, abstract werk op dat uiteenvalt in massieve, gesloten vormen met een statisch karakter en meer open en vloeiende vormen met een dynamisch - en soms lyrisch - karakter.'

De meeste van zijn kunstwerken staan buiten in de natuur. De uitdrukking van de beelden verandert met de jaargetijden, omdat weersinvloeden hun uitwerking hebben op het patina, de oxidelaag van het zink.