Noem een plaatsnaam in Nederland en Jaap Bos uit Emmeloord heeft er vast wel een suikerzakje van. Van Noordoostpolder heeft hij van ieder gewezen en nog bestaand horecabedrijf minstens een exemplaar.
Bos, inmiddels 85, begon pas na zijn pensionering echt met verzamelen. „Ik had al wel wat suikerzakjes gespaard, maar deed er nog weinig mee. Mijn vrouw werkte destijds voor de welfare van het Rode Kruis in de Golfslag en ontmoette daar Doeve uit Blokzij. Ik kende hem nog van vroeger toen hij als groenteboer bij mijn ouders aan de Uiterdijkenweg kwam. Hij had mappen vol suikerzakjes en vroeg me of ik de zakjes wilde hebben die hij over had. Zo werd ik ook enthousiast.”
Na de dood van Doeve kreeg Bos zijn hele verzameling. „Dat vond ik prachtig, maar Doeve plakte voor het vaderland weg. Ik ben toen alles gaan rubriceren.” Hij schat dat de verzameling inmiddels wel bestaat uit zo’n 10.000 zakjes. „Ik verzamel alleen van Nederland. Ik heb ze per provincie gerubriceerd en dan alfabetisch op plaatsnaam.”
Bos heeft er wel mee op de zomermarkten in Emmeloord gestaan. „Dan vroeg ik mensen van buiten de polder: ‘Waar kom je vandaan? Misschien heb ik wel een suikerzakje uit je woonplaats.’ ‘Nee’, zei een echtpaar, ‘wij komen uit een klein dorpje uit Zuid-Holland, uit Goudriaan. Dat zul je vast niet hebben’. Maar ik wist waar het lag. Mijn vrouw komt er vlakbij vandaan, uit Langerak. Bleken ze haar familie ook nog te kennen én ik kon ze een suikerzakje van Goudriaan laten zien!”
Het Schokkererf in Nagele, cafetaria De Kragge in Kraggenburg, ’t Haasje in Bant, Café George in Rutten, ’t Posthuis in Marknesse en café Tholen, bistro De Witte Raaf en De Luifel in Emmeloord. Bos heeft ze allemaal in zijn nostalgische historische archief.
Maar ook van de bestaande horecagelegenheden heeft hij hele series, uit verschillende jaren en van opeenvolgende uitbaters. Van een deel heeft hij een wandversiering gemaakt. Binnen de contouren van de polder heeft hij suikerzakjes geplakt op de betreffende locaties.
Bos heeft suikerzakjes van opeenvolgende exposities van World Press Photo in de Poldertoren en van mozaïeken langs de gracht in Emmeloord. Van scholen voor voortgezet onderwijs en van kerkgebouwen, van het Dokter Jansenziekenhuis, de politie en de gemeente.
De gemeente gaf bij meerdere gelegenheden suikerzakjes uit, zoals bij eerdere jubilea van de drooglegging, maar ook om bedrijfsgrond aan te prijzen. „Bouwrijp vanaf vijftien gulden per vierkante meter”, lacht Bos, „Wie kan zich daar nu nog iets bij voorstellen!”
tekst: Margé Hof
