Het is 10 jaar geleden dat hij voor het laatst in een theatervoorstelling stond. Veel mensen kennen Eric Corton dan ook vooral als presentator of radio-dj en niet als acteur. Met de voorstelling ‘Ma’, gebaseerd op het boek van Hugo Borst, keert hij nu terug op het toneel. En dat gaat hem niet in de koude kleren zitten. “Het einde ontroert me nog steeds oprecht.”
Productiehuis Solo Stories brengt met ‘Ma’ opnieuw een voorstelling over een maatschappelijk thema. Na de monologen ‘LEEF!’, naar het boek van Laura Maaskant, en ‘PAAZ’, gebaseerd op het boek van Myrthe van der Meer, besloot Solo Stories nu een voorstelling te maken over dementie.
Toen Corton voor ‘Ma’ gevraagd werd, twijfelde hij niet. “Ik ben meteen het boek gaan lezen. Het feit dat er in ons land zo veel mensen zijn die direct of indirect te kampen hebben met een ziekte als Alzheimer of met een andere vorm van dementie, maakte dat ik het verhaal van Hugo wel wilde vertellen. Omdat het mensen misschien een beetje steunt, of wijzer maakt. Daarnaast is het een mooi verhaal van een man met zijn moeder, zoals ik ook een man ben met een moeder, en een vader. Het is mooi dat te mogen vertellen, met alle emoties die daarbij horen.”
Scriptschrijver Marc Veerkamp bewerkte het boek van Hugo Borst voor een solovoorstelling. “De columns die Hugo voor het Algemeen Dagblad schreef en daarna bewerkte voor het boek ‘Ma’, vormen samen een kroniekvertelling van het proces van zijn moeder en hoe hij zich daartoe verhoudt”, vertelt Corton. “Dat bestaat uit soms fragmentarische stukken, soms een stuk chronologischer. Maar het zijn eigenlijk allemaal scènes en dat zie je in de voorstelling wel heel goed terug. Sterke scènes die precies aangeven waar deze problematiek technisch maar vooral ook gevoelsmatig over gaat. Over verlies, angst, diepe liefde en de frustratie dat er soms te weinig hulp en aandacht is.”
En over dat script is Corton heel enthousiast. “Door de tekst was het voor regisseur Benno Hoogveld en mij heel makkelijk om te bepalen welke richting we op wilden gaan met de voorstelling. Het hele maakproces verliep overigens prettig, Benno en ik wisten allebei heel goed wat we met ‘Ma’ wilden doen en zeggen.”
Hij vond het in eerste instantie wel spannend om in z’n eentje het toneel op te gaan. “Ik was daar wel een beetje huiverig voor. Maar toen we begonnen met repeteren voelde ik al snel dat ik dit verhaal wilde maar ook kón dragen. Ik weet waarover ik het heb en heb er een groot gevoel bij. Dat maakt dat ik uiteindelijk vol vertrouwen en plezier deze voorstelling speel.”
Toch gaat het spelen van ‘Ma’ de acteur niet in de koude kleren zitten. “Het is wel een aardige aanslag op m’n concentratie, want die kan ik tijdens de 80 minuten dat de voorstelling duurt nooit laten verslappen. Er is geen moment dat ik even ergens op een stoel zit en iemand anders een scène heeft. En het einde ontroert me nog steeds oprecht.”
En dat doet het ook met het publiek. “Het is mooi om te zien dat de voorstelling hard aankomt in de zaal. Ik hoop dat publiek de zaal na afloop geraakt verlaat, maar ook met een mooie glimlach. En met de overtuiging dat je, als je tenminste een goede band met je ouders hebt, naarmate zij ouder worden meer voor ze zult moeten zorgen. En dat dat veel liefde en energie kost. Als ze in een verpleeghuis zitten ontslaat je dat niet van die verantwoordelijkheid.”
‘Ma’ is op vrijdag 30 maart a.s. te zien in Theater ‘t Voorhuys. De voorstelling begint om 20.15 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar via www.theater-voorhuys.nl of aan de kassa van het theater, geopend elke dinsdag t/m vrijdag tussen 12.00-16.00 uur.
