Koninklijke onderscheiding voor negen inwoners Noordoostpolder

Aan negen inwoners uit de gemeente Noordoostpolder is vrijdag 25 april een Koninklijke Onderscheiding toegekend.

De heer Evert de Graaff, mevrouw Bea van Zuijlen, de heer Folkert Holtrop, de heer Hans Harwig, de heer Hermen Leijten, de heer Wim van Dijk, de heer Jetze van der Laan, mevrouw Roelie metselaar-Overwijk en de heer Wim ten Hove zijn benoemd tot lid in de orde van Oranje-Nassau.

Uitreiking onderscheidingen

De uitreiking van de onderscheidingen vond plaats in de raadszaal van het gemeentehuis in Emmeloord. In een persoonlijke boodschap van burgemeester Roger de Groot kregen alle gedecoreerden te horen dat aan hen een Koninklijke Onderscheiding is toegekend. De hierbij behorende versierselen kregen zij door de burgemeester opgespeld.

De gedecoreerden zijn:

De heer Evert de Graaff (Emmeloord, geb 6-3-1959)

De heer Evert de Graaff. Geen onbekende in de Noordoostpolder. Evert de Graaff zet zich op vrijwillige basis al ruim 20 jaar in voor het promoten van de cultuur en het cultureel erfgoed van de Noordoostpolder. Hiervoor verdient hij al geruime tijd veel waardering van onze gemeente en inwoners.

Hij wordt omschreven als een man met een groot hart en een onuitputtelijke energie voor vrijwilligerswerk. Hij staat altijd klaar om anderen te helpen en brengt een positieve en motiverende sfeer met zich mee. Zijn integriteit en betrokkenheid maken hem tot een onmisbaar lid van de gemeenschap.

Hij houdt al ruim 20 jaar dagelijks een website bij. In eerste instantie over de Poldertoren en Emmeloord, maar dit heeft zich uitgebreid naar een website over de gehele Noordoostpolder. Hierdoor is het een bron van informatie en inspiratie voor en over Noordoostpolder waarbij informatie wordt gedeeld over de ontstaansgeschiedenis. Met foto’s van oude ansichtkaarten en verhalen over vroeger.

Daarnaast ook allerlei informatie over dagelijkse onderwerpen. Dat deze website geliefd is bij onze inwoners en bezoekers blijkt wel uit het feit dat er dagelijks gemiddeld 1.900 mensen uw site bezoeken.

De website voorziet hiermee in een behoefte voor inwoners, toeristen en ons als gemeente.

En van het een komt het ander. Door de website kwam hij op het idee om alle kunstwerken in onze openbare ruimte te voorzien van een QR-code. Zo voorzie je inwoners en bezoekers van actuele en juiste informatie over deze kunstwerken. Hiervoor werd hij in 2021 genomineerd voor de Lelyprijs.

Sinds 2017 is hij actief als vrijwilliger bij Museum Schokland. Hij geeft rondleidingen, ontvangt prominente gasten, denkt mee over activiteiten met betrekking tot rondleidingen op het museumterrein en het inwerken van nieuwe gidsen. Zijn betrokkenheid en veelzijdigheid hebben volgens het museum een aanzienlijke impact op het succes van hun initiatieven.

Hij ziet zichzelf als ambassadeur voor de Noordoostpolder. Vanuit bescheidenheid. Want hij zegt over zichzelf: “Ik ben niet de VVV, maar een betrokken inwoner.”

Mevrouw Bea van Zuijlen (Emmeloord, geb 6 -9-1941)

Mevrouw van Zuijlen is een bijzondere vrouw. Niet alleen door haar bijzondere “Koninklijke”voornamen: Wilhelmina Juliana Bernharda Beatrix Irene. Zij wordt gekenmerkt als een trouwe, loyale en eerlijke, maar bescheiden vrouw.

Zij was bijna 25 jaar wijkdame van de P.K.N. Kerk in Emmeloord en bezocht kerkleden die hulp nodig hadden. Zij deed dit met veel inzet en geduld. Een van de kerkleden heeft volgens haar kinderen ooit gezegd dat zij liever door haar dan door de dominee bezocht werd. Omdat zij trouw op bezoek kwam en een luisterend oor had. Het zorgde ervoor dat hun moeder veel opener werd.

Zij is stadswacht geweest. Halverwege de jaren 90 was zij een van de deelnemers van het project stadswachten dat ontstond via de zogenaamde Melkertbanen. Het duurde niet lang voordat zij de rol van operationeel coördinator op zich nam. Zij was zelf ook veel op straat te vinden en vervulde daar de mentorrol voor de overige collega's. Als neventaak gaf zij preventieadviezen aan inwoners in het kader van inbraakpreventie. Zij heeft hierin heel veel betekend en heeft daarmee een grote maatschappelijke bijdrage geleverd aan het bevorderen van veiligheid en werkgelegenheid.

Vanaf 2010 was zij ruim 5 jaar vrijwilliger bij de terminale thuishulp. Als coördinator was zij de spil in de organisatie. De schakel tussen het bestuur en de mensen die waken bij terminale patiënten, huis en in het hospice. Zij initieerde trainingen en themabijeenkomsten om kennis en ervaringen te delen. Ook zorgde zij ervoor dat in het hospice alles op rolletjes verliep.

Tussen 2014 en 2019 was zij vrijwilliger in het vrouwencentrum. Een plek waar vrouwen uit veel culturen samenkomen en allerlei activiteiten doen. Dit om integratie te verbeteren en te versnellen. De kennismaking met verschillende culturen was ook voor haar een verrijking waar zij erg van genoten heeft.

Tot slot mevrouw van Zuijlen was u gastvrouw in het Dr. Jansen ziekenhuis in Emmeloord. Dat moet rond 2018-2020 zijn geweest. U was al ver in de 70. Ook bij deze organisatie is, samen met de medewerkers die er nu zitten, gezocht naar gegevens uit de administratie. Door allerlei veranderingen was de precieze periode niet meer te achterhalen maar zeker is dat u daar was en zich ook daar ten volle hebt ingezet.

Dhr. Folkert Holtrop (Emmeloord, geb 6-7-1941)

Folkert Holtrop zet zich op vrijwillige basis al ruim 30 jaar in voor mensen binnen en buiten Noordoostpolder. Hij wordt omschreven iemand met erg veel energie voor vrijwilligerswerk en staat altijd klaar om anderen te helpen. Gemotiveerd en integer.

Hij was vele jaren vrijwilliger bij de Protestantse Gemeente in Emmeloord (voorheen Hervormde wijkgemeente Emmeloord-West). Hij was ambtsdrager voor de diaconie, bezorgde de kerkbladen, was lid van de schoonmaakploeg en kerkelijk vrijwilliger.

Vanuit de kerk ontstond na de val van het regime in Roemenië de werkgroep ‘Goganvarolea’. Het doel was om hulp te geven aan een armoedige gemeente in het Hongaarstalige deel, midden in Roemenië”.

Ook ging het om het in stand houden en stimuleren van de kerkelijke gemeente en het helpen van noodlijdende broeders en zusters.

In 1993 raakte hij betrokken bij deze werkgroep en sinds mei 1996 is hij voorzitter. Iets waar hij tot op heden met volle overgave aan werkt. Hij heeft bijna elk jaar de gemeente in Goganvarolea bezocht, enkele jaren zelfs twee keer. De eerste jaren was dat met groepen jongeren die renovatieprojecten aan de school en de kerkelijke gebouwen uitvoerden.

Ook in Nederland zijn gedurende lange tijd diverse activiteiten georganiseerd om goederen en geld in te zamelen. Dat gebeurde door één of twee keer per jaar een ‘goederenmarkt’ te organiseren: een rommelmarkt met diverse nevenactiviteiten. Hij was de organisator en benaderde tal van gemeenteleden om mee te helpen. Later werd de goederenmarkt kleiner, verviel de rommelmarkt en werd het omgevormd tot een ‘Open Huis’. Nog steeds is hij de coördinator en organisator. Ook zamelt hij al jaren oude metalen in. Deze worden verkocht en de opbrengst is volledig voor ‘Goganvarolea”.

Hij is al vanaf 2003 trouw lid van het Christelijk mannenkoor Emmeloord. Niet op de voorgrond, maar wel altijd bereid om iets voor het koor te doen als dit nodig was. Hij was vele jaren het aanspreekpunt en vertrouwenspersoon van de baritons van het koor en heeft daarbij ook heel veel jaren de presentielijst bijgehouden.

Naast dit alles werkte hij ook nog als buschauffeur. Daarbij liep hij altijd een stapje harder en was 9 jaar voorzitter van de personeelsvereniging. Het chauffeurswerk is hij na zijn pensioen gewoon blijven doen, maar nu als vrijwilliger. Zo brengt hij al jaren kinderen met een beperking van en naar de dagbesteding en activiteiten van stichting Philadelphia.

Hij heeft dit alles kunnen doen omdat zijn vrouw Sietske hem daarin altijd heeft ondersteund.

Dhr. Hans Harwig (Emmeloord, geb 6-4-1945)

Hans Harwig, over hem wordt gezegd; veelzijdig, betrokken, initiatiefrijk en deskundig. Hij houdt van structuur en een duidelijke taakverdeling en tegelijk is hij een liefdevol mens met aandacht voor zijn gezin en de mensen om hem heen.

Hij zet zich al sinds halverwege de jaren 70 in voor de gemeenschap. Zo was hij ruim 5 jaar lid van het bestuur van de Stichting Christelijk Speciaal en Voortgezet Speciaal onderwijs voor de Noordoostpolder.

Sinds 1974 is hij trouw lid van gereformeerde kerk, waar hij ruim 20 jaar de redactie van het kerkenblad deed en 4 jaar secretaris (Scriba) was. Binnen de kerk wordt dit als een zware taak gezien. Op dit moment verzorgt hij samen met zijn vrouw de preekvoorziening. Voor de diensten waarin de eigen predikant niet voorgaat, slaagt hij erin om elke week weer een boeiende voorganger te vinden.

Hij zette zich ruim 10 jaar in voor het regulier voorgezet onderwijs als lid en penningmeester van het bestuur van het Emelwerda College. In deze periode vond zowel nieuwbouw als renovatie van delen van de school plaats. In het voortraject hiervan had hij intensief overleg met de Gemeente Noordoostpolder die financieel verantwoordelijk was voor de onderwijsgebouwen. Hij was er altijd bij ondanks eigen drukke werkzaamheden.

Hij was altijd de alerte en betrokken penningmeester die de financiële verantwoordelijkheden helder wist te beleggen. Hij laat zich niet gemakkelijk overtuigen en was altijd een kritische deskundige meedenker die duidelijk maakte dat er alternatieven mogelijk zijn.

In 2006 raakte hij betrokken bij het theehuis bij de begraafplaats in Emmeloord. Er waren nog maar drie theehuizen op begraafplaatsen in Nederland. Weinig om op terug te vallen en ervaringen uit te wisselen. Hij beet zich erin vast. Op het moment dat er zicht kwam op de haalbaarheid richtte hij een stichting op en werd een bestuur gevormd. Ook hier werd hij penningmeester.

Ook in 2006 maakte hij deel uit van het bestuur van de ouderbond (PCOB) Noordoostpolder. Als afgevaardigde van Omroep Radio Noordoostpolder. Al snel werd hij vicevoorzitter en na 2 jaar voorzitter. Hij was dit tot 2016.

In 2011 vroeg men of hij voorzitter wilde worden van SeniorWeb Noordoostpolder. Een goed draaiende computerlesclub van vrijwilligers, onderdeel van het landelijke SeniorWeb. Zo leerde hij zelf ook meer van computers. Nadat hij was ingewerkt bleek hij niet alleen een prima voorzitter te zijn, maar hij was zo leergierig dat hij daarna ook zelf cursussen ging geven. Namens de landelijke vereniging werd hij thuishelper en helpt mensen thuis met computer, laptop, tablet of smartphone. En van het een kwam het ander; hij werd locatiemanager van het leercentrum bij het landelijke SeniorWeb. Daar vertegenwoordigt hij onze lokale belangen en draagt ambassadeurs voor uit ons leercentrum.

Sinds vorig jaar bent u lid van het bestuur van het wijkplatform Emmeloord centrum die een nieuw buurthuis kreeg in “de Golfslag”. Bekend terrein, want hij was hier voor zijn pensionering directeur.

Dhr. Hermen Leijten (Tollebeek, geb 9-9-1958)

Zeg je Tollebeek, dan zeg je Herman Leijten. Al ruim 30 jaar zet hij zich in voor het dorp Tollebeek. Op vele terreinen. Zoals de vereniging voor Dorpsbelang, de voetbalvereniging van Tollebeek en de protestantse gemeente. Juist omdat hij zich op zoveel verschillende terreinen inzet, brengt hij verbinding. In januari 2019 kreeg Herman een ereplaats ‘op de stoel’ tijdens de nieuwjaarsreceptie van Dorpsbelang. Elk jaar wordt daar de vrijwilliger van het jaar bedankt voor zijn of haar inzet voor het dorp.

Sinds 1993 is hij van grote waarde voor de protestantse gemeente en kunnen ze bouwen op zijn inzet.

Niet alleen door uw bijdrage aan diverse commissies, maar ook door het uitvoeren van allerlei werkzaamheden. De eerste jaren als lid van de kerkenraad als Jeugdouderling en als leider van de jeugdclub en catechisatie.

Vanaf 1997 doet hij de ledenadministratie en vanaf 2008 heeft hij zich meerdere jaren ingezet als ouderling. Dit heeft hij later nogmaals gedaan, gecombineerd met het kerk-rentmeesterschap. Ook heeft hij in diverse commissies plaatsgenomen.

Naast betrokkenheid bij de kerk vond hij nog tijd om in 2006 lid te worden van de feestcommissie van dorpsbelang. De feestcommissie organiseert diverse activiteiten in het dorp Tollebeek zoals het Dorpsfeest, Koningsdag en Sinterklaas. Eens in de vijf jaar vindt het lustrumfeest plaats. Dit komt eveneens voor rekening van de feestcommissie en kost de leden veel vrije tijd en energie. Met de groei van Tollebeek zijn de lustrumfeesten meegegroeid. Maar liefst twee heeft hij er meegemaakt. Het 50-jarig bestaan van Tollebeek in 2007 en het 55-jarig lustrum in 2012.

De organisatie draagt hierbij een grote verantwoordelijkheid om de festiviteiten voor alle doelgroepen in goede banen te leiden. Met Herman kwam er een man in de feestcommissie met rust, overwicht en betrokkenheid. Een stabiele factor die het liefst achter de schermen actief was. Maar wel van aanpakken wist. En hij kwam niet alleen in de feestcommissie. Het hele gezin Leijten kwam mee. De kinderen werden ingeschakeld bij het opbouwen van het feestterrein of tijdens de intocht van Sinterklaas. Zijn vrouw Adrie zorgde voor de heerlijkste lunches. Materiaal als tractoren, platte wagens en kub kisten nam hij als vanzelfsprekend zelf mee.

Tot slot is Herman, naast supporter, ook vaste vrijwilliger van de voetbalvereniging. Een vaste waarde voor de club. In de zomer van 2014 werkte hij bijvoorbeeld mee aan de aanleg van het kunstgrasveld.

Een flinke klus, die door een groep vrijwilligers geklaard is. Nu hoort hij bij de groep die het kunstgrasveld tweewekelijks onderhoudt en maakt hij ook nog deel uit van de kantinecommissie.

Dhr. Wim van Dijk (Emmeloord, geb 2-10-1939)

Dhr. Wim van Dijk, bij velen ook bekend als meester van Dijk. Een man met oog en hart voor zijn medemens. In zijn werkzame leven waren dit met name zijn leerlingen, na zijn pensioen werden dit de personen die veel voor hem betekenen. Zijn gezin, buren en anderen. Kortom: een actieve en zorgzame man met een brede interesse en kennis, maar bovenal een liefdevolle en bescheiden, stille kracht.

Met veel enthousiasme en grote belangstelling voor de atletiek was hij van 1978 tot 1995 vrijwilliger bij de atletiekvereniging AVNOP. Zijn voornaamste bezigheid was jurylid zijn bij de vele wedstrijden die door AV NOP werden georganiseerd. Per jaar worden en werden er zo'n 10 wedstrijden/evenementen gehouden en daar is hij als jurylid altijd intensief mee bezig.

Ook was hij, als vader van een op atletiek zittende zoon, vaak op de baan te vinden om te helpen bij trainingen. Kortom, een zeer gewaardeerde vrijwilliger die zijn positieve steentje heeft bijgedragen aan de organisatie en het slagen van de wedstrijden.

Hij is ook betrokken bij de kinderboerderij. Als trouwe vrijwilliger, die zich al sinds 2002, samen met het team, inzet voor het op orde houden van de kinderboerderij. Hij is lid van de groengroep, die die het onderhoud van de tuinen en het gras uitvoert. Op dit moment is hij met 84 jaar het oudste lid van het vrijwilligersteam. Met diezelfde liefde voor de natuur en het groen zorgt hij daarnaast voor de tuinen rondom zijn eigen huis, school De Keerkring en regelmatig prikt hij rommel uit het gemeenteplantsoen.

Sinds 2003 is hij ook vrijwilliger bij de bibliotheek aan huis. Dit is een bibliotheek waarbij vrijwilligers boeken en/of ander materialen thuisbrengen bij mensen die niet meer zelfstandig naar de bibliotheek kunnen komen en daardoor vaak in een isolement zitten. Hij doet dit met uitzonderlijk veel toewijding en bent de langstzittende vrijwilliger bij de bibliotheek. Hij houdt bij wat de mensen willen lezen en wat hij of zij al gelezen heeft. Daarnaast is hij trouw 3 keer per jaar aanwezig bij de bijeenkomsten. Als voorbeeld, het gedicht wat wordt voorgelezen bij de kerstbijeenkomst wordt ieder jaar zorgvuldig door hem bewaard. Hij is een inspiratiebron voor anderen om zich in te zetten voor het welzijn van de gemeenschap.

Dhr. Jetze van der Laan (Emmeloord, geb 7-2-1953)

Jetze van der Laan wordt omschreven als een man met grote sociale en maatschappelijke betrokkenheid, enthousiasme en bestuurservaring. Hierdoor is hij een belangrijke, verbindende persoon in de gemeenschap. Hij valt ook op door de manier waarop hij jarenlang als mantelzorger voor zijn vrouw en zusje heeft gezorgd.

In 1989 wilde hij vrijwilliger worden bij de brandweer Noordoostpolder. Het halen van de noodzakelijke diploma’s was geen enkel probleem. Toen u 55 jaar werd zou hij zijn dienstverband eigenlijk beëindigen. Maar omdat een collega een zwaar ongeval kreeg bleef hij nog een jaar langer bij de brandweer. Uiteindelijk nam hij in 2009 afscheid. Maar het lijntje met de brandweer bleef. Hij werd namelijk lid van de vereniging van oud-brandweermensen "De Nablussers". Door een bestuurswisseling werd hij in 2001 gevraagd om penningmeester te worden.

Dan La Mascotte. Al vanaf november 2003 is hij een erg actief lid. Van de decorcommissie, waarin hij samen met de regisseur decors uitdenkt en bouwt. Ook werd hij twee jaar na zijn lidmaatschap penningmeester. Dat doet hij nog steeds. Vooral rond de uitvoeringen en de algemene ledenvergaderingen kost dit vele uren per dag. De laatste jaren moet er namelijk compleet en correct verantwoording worden afgelegd over de begroting. Niet alleen aan alle subsidiegevers, maar ook aan het bestuur en de leden. Het is vaak een heel gepuzzel om die begroting sluitend te krijgen, maar het lukt elke keer weer. Zijn financiële achtergrond komt dan goed van pas. Daarnaast is hij ook in allerlei minder opvallende, maar niet minder belangrijke zaken bezig voor La Mascotte. Hij helpt bij de voorbereiding van de verlotingen, het opzetten en bemensen van de promotiekraam op de kerstmarkt en het kunstplein en hij regelt sponsoracties.

Misschien wel zijn grootste verdienste is die als mantelzorger. Hij was vanaf 2000 ruim 7 jaar mantelzorger voor zijn zusje en vanaf 2008 voor zijn vrouw Irene die in 2024 overleed aan de gevolgen van Alzheimer.

Na haar diagnose in 2012 beloofde hij Irene zo lang mogelijk voor haar te zorgen. Hij werkte op dat moment nog fulltime maar kreeg gelukkig volledige ondersteuning van zijn werkgever. Irene mocht een jaar na haar diagnose niet meer autorijden en hij kocht voor haar een brommer. Zo kon zij toch naar La Mascarade in Creil, waar zij samen met andere koorleden meehielp met kledingverhuur. Het vraagt moed om iemand met Alzheimer los te durven laten en zoveel mogelijk nog haar eigen regie in handen te geven.

Roelie Metselaar-Overwijk (Marknesse, geb 22-11-1948)

Mevrouw Roelie Metselaar-Overwijk wordt door haar voorstellers omschreven als een zeer gemotiveerde en hardwerkende vrouw. Zij heeft in de afgelopen jaren veel betekend voor de kwetsbare ouderen en zij is hun steun en toeverlaat.

Vanaf 2008 is zij algemeen vrijwilliger in het verzorgingstehuis Nieuw Clarenberg via de Zorggroep Oude en nieuwe land. Dit is zij gaan doen na haar pensionering bij dezelfde organisatie. Zij is dus eigenlijk gewoon gebleven. Zij is actief betrokken bij heel veel activiteiten en werd een onmisbare schakel binnen het verzorgingstehuis. Het is bewonderingswaardig dat iemand na haar pensioen nog altijd “hart voor de zorg” heeft en hier ook uitvoering aan blijft geven.

Vanaf 2022 is zij dit, naast het verzorgingstehuis Nieuw Clarenbeek, ook nog gaan doen bij de Markehof in Marknesse.

Vanaf 2009 is zij vrijwilliger bij het vakantiebureau van de Protestantse stichting Diaconaal vakantiewerk. Hierbij gaat zij meerdere weken per jaar mee als vrijwilliger met een vakantieweek voor mensen die (intensieve) zorg nodig hebben. Intensieve weken die haar en de gasten veel voldoening geven. Volgens de organisatie is het mede door inzet van mensen zoals zij voor deze mensen mogelijk om op vakantie te gaan. Zij heeft dat in de afgelopen jaren op verschillende momenten en locaties gedaan, maar haar favorieten blijven toch wel de creatieve week en de Kerst- en Paasweek.

Zij is een prachtig voorbeeld bent hoe je na je pensionering toch van grote waarde kunt blijven voor onze maatschappij en heeft zich met uw jarenlange vrijwilligersactiviteiten bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de samenleving.

Dhr. Wim ten Hove (Emmeloord. geb 20-4-1948)

Wim ten Hove is een geboren verbinder en weet mensen te enthousiasmeren en te stimuleren. Samen moet het lukken. Hij is creatief, denkt in mogelijkheden en is bereid om daar veel tijd in te steken. Hij wijst steeds op het doel, de stip aan de horizon. Daarnaast heeft hij oog voor de mensen om hem heen die een steuntje in de rug nodig hebben.

Door de Stichting Nederlandse Vrijwilligers werd hij uitgezonden naar Brazilië tussen 1974 en 1976. Hij was daar namens de middelbare landbouwschool. In het eerste jaar als docent/ voorlichter, in het tweede jaar als directeur /coördinator in samenwerking met de rector van de school. Hij zorgde ervoor dat leerlingen maaltijden kregen na hun reistijd om bij de opleiding te komen.

Tussen 1994 en 2000 heeft hij zich ingezet voor de R.K.-kerk in Emmeloord. Het is duidelijk dat hij ook daar niet onopgemerkt bleef. Hij was coördinator van de commissie Vorming, Ontwikkeling en Missie, de Commissie Raad van Kerken en de werkgroep Samenwerking met de R.K. Kerken in de Noordoostpolder.

Vanaf november 1998 is hij lid van de muziektheatervereniging La Mascotte en speelde direct een actieve rol binnen de vereniging. Met zijn technische achtergrond was en is hij nog steeds de persoon die, samen met enkele andere leden van de decorcommissie, de door de regisseur bedachte decors weet te bouwen. Bijzondere aandacht heeft hij voor de veiligheid: stabiel en sterk moet het zijn zodat er ook mensen op de gebouwde decorstukken kunnen staan.

De eerste jaren van uw lidmaatschap was hij penningmeester van de vereniging. In die functie was hij ook betrokken bij fondsenwerving. Daar heeft hij veel tijd en moeite in gestoken. Als bestuurslid belast met fondsenwerving wist hij veel sponsoren en fondsen te overtuigen om bij te dragen aan een volwaardige muziektheaterproductie. In 2012 werd hij voorzitter. In de loop van de jaren werd duidelijk dat de aanwas van nieuwe leden achterbleef. Zelfs na een geslaagde uitvoering kwamen er te weinig nieuwe leden bij. Hij kwam met het idee om kinderen te betrekken bij de voorstellingen. Dat zou mogelijkheden bieden om ook de ouders en grootouders kennis te laten maken met opera en operette.

In nauwe samenwerking met Cultuurbedrijf Noordoostpolder leverde dat een groep van zo’n 10 kinderen op die in elke voorstelling een duidelijke rol kregen. Aan deze jeugdopleiding wordt nog steeds actief gewerkt.