Een bamboebos vol verhalen, dansen als nachtegalen, kom je met me mee? Verdwijnen in de mensenzee.
Dit is één van de gedichten die je kunt maken met de gedichtenmachien. En het klopt. Al dwalend door het bamboebos vind je vanzelf verhalen. Wat zit er achter de deur van studio 2? Hé hier heb je ook nog een spot met muziek. Jeuj een sakebar. Kijk dan wat een mooi licht, foto maken? Oeps daar liggen er al twee … Even een beuk tegen de boksbal en dan weer fluisterend verder naar een live optreden of de heerlijke ritmes van de DJ’s in de duinpan, op de helling of op het strand, waar werkelijk niemand stil kan blijven staan. Opgaan in de mensenzee, je overgeven aan het ritme van Wildeburg, even ‘helemaal van de wereld zijn’. Wildeburg wat ben je fijn!
Op donderdag gaat de camping open. Iedereen die eerder op Wildeburg is geweest, zorgt dat hij er deze derde editie op tijd is voor het beste plekje en voor de mooie verhalen rond het kampvuur. De eerste nacht nog lekker lang slapen, zodat vrijdag vanaf 12.00 uur volop genoten kan worden van het frisse Wildeburg vol verrassingen, er volop gedwaald en gedanst kan worden.
Vrijdag is de dag van de ontdekkingen, de dag van het terrein verkennen, maar niet onthouden waar je langs bent gelopen, de dag van alles uitproberen, de dag van nieuwe vrienden maken. Blote voetjes in het zand, kleding creaties die steeds kleurrijker worden, kleding scoren bij de weggeefshop of ruilen met je campingburen. Steeds meer attributen komen te voorschijn op het festivalterrein, het water kleurt roze van de flamingo’s, waarin steeds meer bezoekers de koelte zoeken. Tegen de avond zijn alle musicspots gevuld, gaan de voetjes van de vloer en is iedereen relaxed to the max. Slapen? Dat doe je wanneer je er aan toe bent of dat nu om 01.00 uur ’s nachts of om 13.00 uur ’s middags is. Op Wildeburg is alles normaal en vindt niemand iets gek, het ultieme festival om helemaal jezelf te zijn, uit je dak te gaan of je tweede zelf te zijn.
De muziek gaat 60 uur non-stop achter elkaar door, niet op alle podia, maar er is altijd wel een levende spot te vinden. De nacht is koud, maar ’s ochtends brand je al op tijd je tent uit. Je wilt koffie en douchen of bier en een paracetamol, maar rond 12.00 uur is (bijna) iedereen weer in de mood. Je schrijft je droom op in het grote boek, je beklimt de trap van de zuipschuit of gaat te biecht. Al gauw is het één dansende mensenzee voor de podia. Zondags duurt het wat langer voor iedereen op stoom is. Dat geldt niet alleen voor de bezoekers, maar ook voor de vrijwilligers. Wanneer de eerste dagbezoekers binnen komen, is de dansvloer nog niet schoon en zijn de barren nog niet allemaal open. Dat kan even een tegenvaller zijn, maar al gauw wordt ook de dagbezoeker betoverd door de sfeer op Wildeburg, gaat mee in de flow van de weekendgasten en beleeft Wildeburg als het meest liefdevolle festival van de wereld.
Door: Margot Maljaars
